Σκόρπιες σκέψεις..

Είναι που οι σκέψεις μου είναι σκόρπιες, από `δω κ από `κει.. Λες και το κάνουν επίτηδες.. Με κοροϊδεύουν ακόμη κι αυτές. Είναι που το μυαλό μου παλεύει με αυτά που νιώθω και γεμίζει το σώμα μου πληγές. Μα εγώ θα κάνω αυτό που θέλω! Πάντα το σωστό κάνω όσο κι αν δε σ`αρέσει.. Είναι καλό για μένα! Ξέρεις τι; Εγώ θα απαλλαγώ από τα πάθη μου... Κι εσύ μείνε εκεί να με χαζεύεις. Γιατί στο είπα πως υποτιμώ τους ανθρώπους που πράττουν ανάλογα με τα  "θέλω" των παθών τους. Εγώ είμαι ελεύθερη όσο κι αν δε σ`αρέσει. Μιλάς για στερεότυπα, για στοιχειωμένα "σ`αγαπώ" που πέθαναν μαζί με την αποχώρησή σου. Έφυγες στα κρυφά, ύπουλα, χωρίς ένα τελευταίο φιλί.. Έτσι έχεις μάθει. Πάρε τώρα μακριά μου αγάπες και μίση και άσε με να φτάσω στον πάτο, να γίνω ένα απαθές πλάσμα που θα αυτοαποκαλείται "άνθρωπος". Γιατί πώς μπορώ να λέγομαι άνθρωπος όταν δεν νιώθω; Τώρα διαπίστωσες ότι οι σκέψεις μου με κοροϊδεύουν ή ακόμα δεν με πιστεύεις;